5 Dinge wat ons nou weet oor prostaatkanker

Oorweeg die prostaat.
Kom ons wees eerlik, mans—dit is waarskynlik nie iets wat jy veel doen nie. En wie kan jou kwalik neem? Die okkerneutgrootte klier lê onder jou blaas begrawe, waar dit geneig is om nie veel aandag te trek nie.
Tot, dit is, daar is 'n probleem daarmee.
Inderdaad, prostaatkanker is die mees algemene kanker in mans. Die Amerikaanse Kankervereniging (ASA) skattings daar sal ongeveer wees 164,690 nuwe gevalle daarvan vanjaar, en amper 30,000 sterftes daaruit.
En tog is daar nog baie debat oor die beste maniere om na die siekte te kyk en te behandel, dit is hoekom, vir Mansgesondheidsmaand, ons het die beste kundiges gebruik om die nuutste denke oor voorkoming te dekodeer, prostaatkanker opspoor en behandel.

1.

Prostaatkankerondersoek is nie vir almal nodig nie.

Die huidige standaardtoets vir prostaatkanker is 'n bloedtoets wat prostaat-spesifieke antigeen meet (Hierdie artikel is 'n weesbladsy.), 'n proteïen wat deur die prostaat gemaak word. Verhoogde proteïenvlakke kan 'n teken wees dat u 'n vergrote prostaat het, of u kan prostaatkanker hê.
Tot ongeveer 'n dekade gelede, die meeste primêre sorgartse en uroloë het gereeld alle mans ouer as volwassenes gekeur 50 met behulp van die PSA-toets, maar daardie denke het intussen verander. Die Amerikaanse taakgroep vir voorkomende dienste (Hierdie is 'n weesbladsy.), byvoorbeeld, het verlede jaar met riglyne uitgekom en aanbeveel dat mans ouer word 55 om 69 besluit individueel met hul dokters of PSA-toetse ondergaan en wanneer.
'Daar is beperkings aan PSA-keuring, insluitend 'n hoë vals positiewe koers wat kan lei tot onnodige biopsies wat risiko's soos bloeding en selfs infeksie kan inhou,” verduidelik Matthew Raymond Smith, M.D., Ph.D., direkteur van die Genitourinary Malignancies-program in die Massachusetts-hospitaal in Boston.
In werklikheid, net oor 25% mans met hoë PSA's het prostaatkanker. Die res kan verhoogde vlakke hê om redes wat wissel van 'n vergrote prostaat, wat nie noodwendig 'n teken van kanker is nie; onlangse seksuele aktiwiteit; of selfs 'n lang fietsrit.
En hoewel dit waar is dat jaarlikse PSA-vertonings wel meer kankers opvang in vergelyking met mans wat nie gekeur word nie, navorsing dui ook daarop dat die sterftesyfer weens prostaatkanker nie aansienlik verlaag nie.
“Aangesien groei van prostaatkanker deur testosteroon aangedryf word, mans wat lank genoeg leef, sal waarskynlik uiteindelik prostaatkanker kry,” verduidelik Margaret Yu, M.D., Ondervoorsitter van kliniese ontwikkeling in prostaatkanker, Janssen-navorsing & Ontwikkeling, Llc, een van die Janssen farmaseutiese maatskappye van Johnson & Johnson. 'Daar word gevind dat 'n lykskouingsreeks mans in hul 80- of 90-jarige ouderdom 'n ongediagnoseerde prostaatkanker het.”
Vertaling: Om prostaatkanker te hê, beteken nie noodwendig dat u daaraan sal sterf nie.
As gevolg, die ACS beveel nou aan om PSA-sifting op ouderdom met u dokter te bespreek 50, op ouderdom 45 as u 'n hoë risiko het, wat Afro-Amerikaners insluit (hierdie bevolking is meer geneig om die siekte op te doen) en mans met 'n eerstegraadse familielid wat voor ouderdom met prostaatkanker gediagnoseer is 65, of op ouderdom 40 as u meer as een eerstegraadse familielid het wat op 'n vroeë ouderdom met die siekte gediagnoseer is.

2.

Sommige mans met prostaatkanker benodig dalk nie onmiddellike behandeling nie.

As u vroeg gediagnoseer word, laerisiko prostaatkanker, kenners glo nou dat u miskien eers niks daaraan hoef te doen nie.
"Soms is gewasse so klein, en groei so stadig, dat dit redelik is om hulle net fyn dop te hou, wat 'n proses is wat bekend staan ​​as aktiewe toesig,” Dr. Smith sê.
'N Landmerk 2016 studie wat gevolg het 1,643 mans met 'n laerisiko prostaatkanker het bevind dat hulle gekies het vir 'n operasie, bestralingsterapie of aktiewe toesig, hul oorlewingsyfers was ongeveer dieselfde: Elke groep het 'n sterftesyfer wat verband hou met prostaatkanker van ongeveer 1%.
nota, wel, dat as u wel kies vir aktiewe toesig, jy moet nog gemonitor word met periodieke biopsies, prostaateksamen en PSA bloedtoetse elke ses tot 12 maande, Dr. Smith sê. As die kanker tekens van progressie moet toon, wat jy nodig het om aktiewe behandeling te begin.

3.

Daar is dinge wat jy kan doen om te help om jou risiko van die ontwikkeling van prostaatkanker te verminder.

Terwyl daar is geen manier om heeltemal kanker-bewys jou liggaam, aanneming van hierdie leefstylgewoontes kan help om jou kans om dit te ontwikkel:

Eet 'n Mediterreense-styl dieet. Dink plantgebaseerde voedsel soos vrugte, Groente, volgraan, telegewasse en neute, en hart-gesonde vette soos olyfolie en vetterige vis. Volgens 'n studie wat vroeër vanjaar in The Journal of Urology gepubliseer is, mans wat voldoen aan so 'n dieet het minder risiko van die ontwikkeling van aggressiewe prostaatkanker as diegene wat 'n meer Westerse eet (hallo burger en fries!) Dieet.

Handhaaf 'n gesonde gewig.Navorsing toon dat oorgewig of vetsugtig verhoog die risiko van gevorderde prostaatkanker, volgens 'n onlangse verslag wat deur die Wêreldkankernavorsingsfonds vrygestel is. 'N Studie aangebied hierdie Januarie by die Amerikaanse Vereniging vir Kanker Navorsing se Spesiale Konferensie het ook bevind dat mans wat prostaatkanker in die verlede het 'n hoër kans op herhaling as hulle vetsugtig.

Oefening. Mans wat gereeld breek 'n sweet het 'n effens laer risiko van die ontwikkeling van prostaatkanker, volgens die ACS.

Moenie val vir ongesubsistaneerde bohaai nie.
 Jy kan gehoor het dat die neem van aanvullings, soos vitamien E of selenium, kan jou risiko van die ontwikkeling van prostaatkanker verlaag, maar daar is geen navorsing om hierdie. In werklikheid, 'n studie gepubliseer in die Journal of the American Medical Association het bevind dat knal vitamien E aanvullings kan eintlik verhoog jou prostaatkanker risiko.

4.

Prostaatkanker kan emosioneel verwoestend wees.

Gediagnoseer met enige tipe kanker kan oorweldigend wees, maar mans met prostaatkanker kan veral kwesbaar vir geestelike nood wees.
"Mans is geneig om hul emosies te internaliseer, en so het ons dikwels nie die gereedskap om stressors te hanteer nie,” sê Sumit Subudhi, M.D., Ph.D., 'n prostaatkanker spesialis by MD Anderson Kanker Sentrum in Houston. "Dit is veral waar met prostaatkanker, wat 'n impak funksionering soos urinering en ereksies—vakke die meeste mense is nie gemaklik praat oor in die algemeen.”
Daarbenewens, mans wat hormoonterapie ondergaan—waartydens hulle ontneem van die testosteroon wat kan brandstof hul kanker—het hoër dosisse van depressie as mans wat ander vorme van behandeling ontvang, volgens 'n 2016 studie gepubliseer in die Journal of Clinical Oncology. "Testosteroon help hupstoot bui en algehele emosionele welstand,” verduidelik Dr. Hierdie is 'n weesbladsy..
Onderste lyn: Moenie bang of skaam wees om te erken aan enige emosionele effekte van prostaatkanker, en help om hulle af te weer deur selfsorg taktiek, soos goeie slaap, gereelde oefening en selfs terapie.
Ondersteuningsgroepe kan ook 'n groot hulp wees. Besoek CancerCare.org 'n aanlyn groep vir prostaatkankerpasiënte te vind, en Cancer.com voorspraakgroepe naby jou op te geleë wat jy persoonlik kan bywoon.

5.

Chirurgie en bestraling is nie die enigste vorme van behandeling vandag.

Die eerste-lyn behandelings vir prostaatkanker is gewoonlik chirurgie en bestraling. Maar wanneer daardie opsies nie werk nie, medikasie kan toegedien word deur jou dokter.

Byvoorbeeld, daar is meer onlangs ontwikkelde middels wat gebruik kan word om metastatiese castration-bestand prostaatkanker te behandel—dit is, kanker wat versprei het terwyl hy op Konvensionele hormoonterapie. Hulle kan ook gebruik word in mans wat reeds chemoterapie ondergaan, sowel as pasiënte met castration-sensitiewe prostaatkanker (Hierdie artikel is 'n wete), of prostaatkanker wat nog reageer op konvensionele hormoonterapie.

Daar is ook nie-metastatiese castration-bestand prostaatkanker (Hierdie artikel is 'n weesbladsy.), 'n vorm van prostaatkanker waarin kwaadaardige selle voortgaan om te floreer—en die PSA gaan voort om te styg ten spyte van konvensionele hormoonterapie—maar die kanker het nog nie versprei na ander dele van die liggaam.

"Pasiënte met NM-CRPC wie se PSA-vlakke hoër gaan en hoër uiteindelik metastatiese siekte ontwikkel,” Dr. Yu verduidelik.

Dit is waarom navorsing vir prostaatkanker so belangrik is, voeg dr.. Yu, omdat die meerderheid van pasiënte met NM-CRPC sal uiteindelik beenmetastases ontwikkel, op watter punt hul prognose dramaties vererger. "Enigiets wat ons kan doen om metastases te vertraag," sê sy, "is ongelooflik belangrik vir beide pasiënte en hul gesinne."